25η Μαρτίου: Η Διπλή γιορτή της Ελλάδος... Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ και ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ 25η Μαρτίου. Διπλή γιορτή. Γιορτή γεμάτη φως. Δυο λευτεριές σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα, δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου, η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου.

25η Μαρτίου: Η Διπλή γιορτή της Ελλάδος... Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ και ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ 25η Μαρτίου. Διπλή γιορτή. Γιορτή γεμάτη φως. Δυο λευτεριές σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα, δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου, η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου.

Διπλή λευτεριά λοιπόν. Λευτεριά από τη σκλαβιά της αμαρτίας. Λευτεριά από τον τουρκικό ζυγό. Πρωταγωνιστές ένας αρχάγγελος κι ένας αρχιερέας.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει το μήνυμα της λύτρωσης: «Χαίρε, κεχαριτωμένη!». Γίνεται η Μαρία, η Παναγία, η γέφυρα, η πρώτη συνεργάτρια του Θεού για τη δική μας σωτηρία. Την αξίωσε ο Θεός μητέρα Του να γίνει κι αξίωσε κι εμάς να την έχουμε Μητέρα.

Και ο αρχιερέας Παλαιών Πατρών Γερμανός βροντοφωνάζει το σύνθημα της Επανάστασης: «Ελευθερία ή θάνατος».

25η Μαρτίου 1821: Η αυγή της νεοελληνικής λευτεριάς. Ο Ελληνισμός συντρίβει το θεριό της μεγάλης νύχτας, που κράτησε 400 ολόκληρα χρόνια.

Τη συμβολή της Θεοτόκου στη σάρκωση του Λόγου του Θεού φέρνει η Εκκλησία μας στη μνήμη των πιστών με την εορτή του Ευαγγελισμού. Η ακολουθία της εορτής είναι στηριγμένη στην αφήγηση του Ευαγγελιστή Λουκά:

«Εν δε τω μηνί τω έκτω απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ υπό του Θεού εις πόλιν της Γαλιλαίας, ή όνομα Ναζαρέτ, προς παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ω όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου Δαυιδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ. Και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε χαίρε, κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξίν. Η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο ποταπός είη ο ασπασμός ούτος. Και είπεν ο άγγελος αυτή, μη φοβού, Μαριάμ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ίδου συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος έσται μέγας και υιός υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαυίδ του πατρός αυτού, και βασιλεύει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος. Είπε δε Μαριάμ προς τον άγγελον, πώς έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω; Και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτή, Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε, και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι, διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού... Είπε δε Μαριάμ, ιδού η δούλη Κυρίου, γενοιτό μοι κατά το ρήμα σου. Και απήλθεν απ’ αυτής ο άγγελος» (Από το Ευαγγέλιο της εορτής, Λουκ. 1, 26-38).